Pochodząca z 1520 roku późnogotycka kamienica przy ul. Chlebnickiej 14, należąca historycznie do rodziny Schlieffów, uchodzi za najpiękniejszy na ziemiach polskich dom mieszczański wzniesiony w stylu gotyckim. W architekturze budynku uwidaczniają się wyraźne wpływu gotyku angielskiego, co w lokalnym kontekście jest zjawiskiem naprawdę wyjątkowym. Dom posiada budzącą podziw monumentalną przeszklona fasadę, udekorowaną ażurowym kamiennym detalem i pionowymi lizenami nadającymi budynkowi jego strzelisty wyraz. Okna są zwieńczone późnogotyckimi łukami typu „ośli grzbiet”, zaś portal jest ozdobiony rzeźbami lwów. Kamienica jest zwieńczona kamienna attyką o formie zamkowego krenelażu. Na środkowej blance attyki umieszczony został herb rodziny Schlieffów. Dom przez przeszło 300 lat był perłą Gdańska, lecz na początku XIX wieku, od dawna nieremontowany, zaczął grozić zawaleniem, a władze miasta odmówiły przyznania dotacji na jego renowację. Z tego też powodu kamienica została ostatecznie rozebrana. Zabytkową fasadę jednak zdołano uratować, demontując jej elementy, który zostały nabyte za kwotę trzystu talarów przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Król przetransportował zdemontowany zabytek do Poczdamu i wmurował go w fasadę budowanego właśnie romantycznego zameczku na Wyspie Pawiej. Tam też oryginalny Dom Schlieffów istnieje po dziś dzień. Mimo tego w Gdańsku nie zapomniano o pięknej architekturze tego budynku. Warto zobaczyć w Gdańsku na działce przy ul. Chlebnickiej wzniesioną po 150 latach kopię Domu Schlieffów. Budowla stanowi część gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych.